ในทางการเมือง เป็นเรื่องที่ยุติธรรมที่จะสันนิษฐานว่าการสร้างใหม่ของไลบีเรียยังอีกยาวไกล และแม้ว่าการเลือกตั้งในปี 2560 จะมีนัยสำคัญอย่างยิ่ง แต่การเลือกตั้งส่วนใหญ่จะเป็นการเลือกตั้งที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เพื่อทำความเข้าใจประเด็นนี้ ก่อนอื่นต้องเข้าใจสิ่งที่ผิดพลาดกับ Ngafuan และการเสนอราคาที่ล้มเหลวของเขา ซึ่งโดยภาพรวมทั้งหมดแสดงถึงจุดต่ำสุดจุดหนึ่งในชีวิตสาธารณะของเขา ซึ่งเท่ากับฟองสบู่ทางการเมืองGerdes Felix นักรัฐศาสตร์ชาวเยอรมันได้ให้เรื่องราวที่ค่อนข้างสั้นแต่ตรงกันข้ามกับ Augustine Ngafuan ในหนังสือของเขาเรื่อง “Civil War and State Formation: The Political Economy of War and Peace in Liberia” Felix ตีพิมพ์ในปี 2013 บรรยายว่า Ngafuan เป็น “รัฐมนตรีที่มีความคิดเชิงปฏิรูปคนหนึ่ง” ในคณะบริหารของ Ellen Johnson-Sirleaf
อย่างไรก็ตาม
งักฝวนก็แสดงให้เห็นอย่างเท่าเทียมกันในฐานะหนึ่งในรัฐมนตรีที่แสดงความ “ต่อต้าน” ต่อความพยายามของประธานาธิบดี Sirleaf ในปี 2555 ที่จะกำหนดหลักปฏิบัติที่แจ้งโดยมาตรฐานสากลเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ของรัฐในฝ่ายบริหารของรัฐบาล
Ngafuan อ้างว่าเป็นการบอกประธานาธิบดี Sirleaf ต่อสาธารณชนว่า “อย่าเปลี่ยนการบริการสาธารณะเป็นการทรมานสาธารณะ” ในบัญชีนี้ เห็นได้ชัดว่า Ngafuan ถูกมองว่าบ่อนทำลาย “การหาเหตุผลเข้าข้างตนเอง” ของภาครัฐ แม้ว่าเขาจะสนใจการปฏิรูปก็ตาม ลักษณะเฉพาะของ Ngafuan นี้อาจถูกมองในบริบทที่แตกต่างกัน (อันที่จริง คำกล่าวของเขาดูเหมือนจะมุ่งเป้าไปที่ชาวไลบีเรีย ซึ่งเขา “ขออย่างนอบน้อม[d] … ไม่ให้เปลี่ยนบริการสาธารณะเป็นการทรมานสาธารณะ”)
แต่อีกครั้ง คำแถลงของเขาขึ้นอยู่กับการตีความที่แตกต่างกัน เนื่องจากว่าจำนวนที่ชาวไลบีเรียสามารถเปลี่ยนบริการสาธารณะให้กลายเป็นการทรมานในที่สาธารณะหรือวิธีที่พวกเขาพยายามทำเช่นนั้นนั้นไม่ได้ระบุโดย Ngafuan
อย่างที่มันอาจเป็นไปได้ การกล่าวถึงหลักจรรยาบรรณของ Ngafuan ได้กล่าวถึงเหตุการณ์ต่างๆ มากมายที่บ่งบอกลักษณะชีวิตของเขา นับตั้งแต่สุนทรพจน์ที่เป็นเวรเป็นกรรมที่เขากล่าวในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและคณบดีของคณะรัฐมนตรีในโครงการที่ทำเครื่องหมายการว่าจ้างอย่างเป็นทางการของ สมาชิกของคณะรัฐมนตรีไลบีเรียในเดือนมีนาคม 2555 สามปีต่อมา (ตุลาคม 2558) Ngafuan ไม่ได้เป็นรัฐมนตรีอีกต่อไป
สาเหตุที่ทำให้เขาออกจากราชการ
คือจรรยาบรรณฉบับใหม่สำหรับเจ้าหน้าที่ของรัฐทุกคน (ในฝ่ายบริหาร สภานิติบัญญัติ และตุลาการ) ซึ่งออกกฎหมายอย่างเป็นทางการและลงนามในกฎหมายในปี 2014 โดยเฉพาะ ส่วนที่ 5.1 ถึง 5.2 (c ) ของข้อจ ากัดจรรยาบรรณแห่งชาตินี้ ผู้บริหารได้แต่งตั้งเจ้าหน้าที่ไม่ให้มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางการเมืองใด ๆ การหาเสียงหรือการแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่ง; การใช้สถานที่ อุปกรณ์ หรือทรัพยากรของทางราชการเพื่อสนับสนุนกิจกรรมของพรรคพวกหรือทางการเมือง หรือทำหน้าที่ในทีมหาเสียงของพรรคการเมืองใด ๆ หรือการหาเสียงของผู้สมัครอิสระ
“รัฐมนตรี รัฐมนตรีช่วยว่าการ อธิบดี กรรมการผู้จัดการ และผู้บังคับบัญชาคนใดก็ตามที่ได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีตามมาตรา 56 (a) ของรัฐธรรมนูญ และกรรมการผู้จัดการที่ได้รับการแต่งตั้งจากคณะกรรมการบริษัท ซึ่งประสงค์จะลงสมัครรับเลือกตั้งในที่สาธารณะจะต้องลาออก โพสต์อย่างน้อยสอง (2) ปีก่อนวันเลือกตั้งสาธารณะดังกล่าว”
จนถึงตอนนี้ ข้อความนี้ [เช่น ส่วนที่ 5.2 (b)] เป็นหนึ่งในส่วนที่ยกระดับและเป็นที่ถกเถียงกันมากที่สุดของจรรยาบรรณ เนื่องจากเกี่ยวข้องกับ “สำนักงานการเลือกตั้งสาธารณะ” ที่ทำกำไรได้ และกำหนดเวลาสำหรับการจัดอันดับเจ้าหน้าที่ของรัฐ มีความทะเยอทะยานที่จะลงสมัครรับตำแหน่งในที่สาธารณะ
พวกเขาสามารถเลือกได้ระหว่างการอยู่ในตำแหน่งหรือพ้นจากตำแหน่ง หรือแม้แต่ถูกกีดกันไม่ให้มีส่วนร่วมในการเลือกตั้ง หากพวกเขาเลือกที่จะกล้าใช้กฎหมาย ด้วยเหตุผลที่ยุ่งยากเกี่ยวกับสิทธิตามรัฐธรรมนูญในการลงสมัครรับตำแหน่งในที่สาธารณะ แต่ควรกล่าวว่าการถกเถียงเรื่องสิทธิตามรัฐธรรมนูญมีความซับซ้อนเนื่องจากไม่มีสิทธิสัมบูรณ์และรัฐธรรมนูญของไลบีเรียก็จำกัดสิทธิ! เรื่องนี้เป็นเรื่องของศาลฎีกา
Credit : tennesseetitansfansite.com
northfacesoutletonline.net
coachfactoryoutletsmn.net
customfactions.com
hastalikhastaligi.net
njfishingcharters.net
faithbasedmath.com
cconsultingassistance.com
chatblazer.net
faceintheshroud.com
surfaceartstudios.com
michaelkorsvipoutlet.com
